شرایط کیفی و کمی آب برای پرورش ماهی قزل آلا

شرایط بهینه یا نزدیک به بهینه در طول مدت دوره های مختلف رشد ماهی قزل آلای رنگین کمان باید فراهم شود. به همین دلیل است که برای کسب شرایط بهینه، نیازهای واقعی ماهی باید شناخته شده باشد

پی اچ آب

دامنه تحمل قزل آلای رنگین کمان به پی اچ در طول مراحل رشد ماهی متفاوت است. دامنه های بهینه و قابل تحمل پی اچ آب پرورشی نیز متفاوت است. برای جنین در حال رشد و بچه ماهی دامنه بهینه پی اچ بسیار محدود، و بین 6.5 تا 8 می باشد و البته دامنه پی اچ قابل تحمل نیز محدود می باشد. برای سایز های بزرگتر ماهی دامنه بهینه و قابل تحمل گسترده تر می باشد

دمای آب در پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان

دامنه های بهینه، قابل تحمل و کشنده دمای آب با توجه به مراحل رشد ماهی خیلی متفاوت است همانطور که در نمودار نشان داده شده است. در اینجا دامنه ای از دمای آب ( بین 7 تا 18 درجه سانتیگراد) است، که اشتهای بهینه قزل آلای رنگین کمان در آن قرار دارد(در نمودار زیر آمده است). خارج از این دامنه، در دمای آب بالاتر یا پایین تر ماهی اشتهای خود را از دست می دهد. و در نهایت دمای آب بیش از حد کم یا زیاد باشد تغذیه ماهی متوقف می شود. با افزایش دمای آب تغذیه ماهی قزل آلا افزایش می یابد. با این حال این رفتار فقط تا دمای 18 درجه سانتیگراد ادامه دارد. بالاتر از این دما اشتها و تغذیه ماهی به شدت کاهش و متوقف می شود. بسیار مهم است که اطلاع داشته باشید یک رابطه معکوس بین میزان تغذیه و تبدیل خوراک به گوشت وجود دارد. بنابراین در محدوده دمای 18 درجه سانتیگراد شدت تغذیه قزل آلای رنگین کمان افزایش می یابد، اما هضم خوراک در این دما کمتر خواهد بود. بهترین درجه حرارت آب که گونه های مختلف قزل آلا بهترین رشد را از غذای خورده شده نشان داده اند از 13 تا 15 درجه سانتیگراد می باشد. از این رو بهترین تبدیل خوراک و بیشترین اشتهای قزل آلای رنگین کمان در دماهای پایین آب می باشد.

اکسیژن محلول آب در پرورش ماهی

اکسیژن از طریق انتشار غیرفعال از اتمسفر وارد آب می شود و همچنین از طریق فتوسنتز فیتوپلانکتون ها و دیگر گیاهان آبزی نیز وارد آب می شود. اکسیژن محلول آب جهت تنفس گیاهان و جانوران آبزی می باشد. بیشتر مواقع اکسیژن محلول در آب به صورت میلی گرم در لیتر بیان می شود. مقدار اکسیژن محلول در آب بستگی به دمای آب، ارتفاع از سطح دریا و شوری آب دارد. به این دلیل است که مقدار خیلی کمی از اکسیژن در آب می تواند حل شود، که این مقدار تحت تاثیر فشار اتمسفر می باشد. نمودار پایین رابطه معکوس بین دما و اکسیژن محلول آب را نشان می دهد. در دماهای بالاتر اکسیژن محلول آب پایین تر و در دماهای پایین تر اکسیژن محلول آب بیشتر است. حداکثر ظرفیت انحلال اکسیژن، در آب 100 درصد اشباع شده از اکسیژن می باشد و مازاد اکسیژن از آب خارج و به هوا وارد می شود. مقدار اکسیژن محلول بهینه و قابل تحمل در مراحل رشد ماهی متفاوت می باشد. اکسیژن محلول بهینه در آب پرورشی نزدیک به اشباعیت است (100 درصد). دامنه قابل تحمل اکسیژن محلول در آب پرورشی پایین تر است. محدوده اکسیژن بین 5 و 6 میلی گرم در لیتر در طول دوره انکوباسیون تخم و مراحل رشد اولیه بچه ماهی قابل تحمل است. برای دیگر مراحل رشد ماهی اکسیژن محلول در آب در محدوده 4-5 میلی گرم در لیتر قابل تحمل می باشد. بسیار مهم است که بدانید مصرف اکسیژن ماهی به طور قابل توجهی در حین غذا خوردن و بعد از غذا خوردن افزایش می یابد. در طول این مدت میزان مصرف اکسیژن به طور موقتی افزایش می یابد.

مقدار آب در پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان

به منظور اطمینان از تعویض آب مورد استفاده در سیستم های پرورشی، تامین آب تازه دائم تمیز و غنی از اکسیژن ضروری می باشد. حجم آب لازم وابسته به سایز و مقدار ماهی پرورشی می باشد. مقدار تخم، بچه ماهی و ماهی پرواری در واحد سطح سیستم پرورشی وابسته به اکسیژن محلول در آب می باشد. در آب سرد متابولیسم و میزان تنفس کم می شود، در حالی که در آب گرم بیشتر می شود. بر این اساس حجم واقعی آب مورد نیاز برای تعداد مشخصی از جنین در حال رشد، بچه ماهی و ماهی متفاوت خواهد بود. در دمای پایین تر حجم آب کمتری تامین می شود اما در دمای بالاتر حجم بیشتری از آب باید باشد. تعیین حجم آب بدین صورت بیان می شود که مقدار دبی مورد نیاز برای 1000 یا 10000 تخم، بچه ماهی یا ماهی مشخص گردد. و به صورت لیتر در ثانیه یا لیتر در دقیقه بیان می شود. مقدار تعویض آب راه دیگری برای مشخص کردن حجم آب می باشد. و به صورت نرخ تعویض آب در ساعت یا روز بیان می شود. حجم آب مصرفی در استخرهای بتونی بیشتر از استخرهای خاکی می باشد با این حال تراکم ماهی نیز بالاتر است
حجم آب در استخرهای خاکی
: در استخرهای خاکی روزی 4-5 بار آب استخر تعویض می شود، اما به طور معمول فقط 1-2 بار در روز آب تعویض می شود.